نگاهی به نقد فیلم های پنجمین روز از برگزاری جشنواره فیلم فجر در اهواز

به گزارش خبرنگار بصیرت نو خوزستان ، شامگاه جمعه 21 بهمن ماه در نشست نقد و بررسی فیلم های بعد از رفتن و پرونده باز است در سینما ساحل اهواز علی حسن پور فیلم ساز و منتقد سینما در خصوص فیلم بعد از رفتن (رضا نجاتی) اظهار کرد : بعد از رفتن قصه ای است راجع به طلاق، جدایی، کودک، مادر رها می کند، پدر رها می کند و پدر ترک وطن می کند و به این سمت و آن سمت می رود .

حسن پور بیان کرد : یکی از ایرادهایی که می توانم به این فیلم بگیرم این است که هرشخصی دچار مشکلات خانوادگی، طلاق و کار میشود راهی جنوب کشور می شود ؛ هرچه به فیلم سازها نگاه می کنیم می بینیم هرچه آدم خلاف کار است از جنوب کشور می برند و هر آدمی که می خواهد ترک کند از جنوب است و این ملکه شده بطوری که همه این کار را انجام می دهند و گویا ادامه دار است .

این منتقد سینما در خصوص فیلم بعد از رفتن تصریح کرد : واقعا فیلمی است که به لحاظ قصه ، لوکیشن، بازی ها ، نور ، رنگ  درام همه چیز را رعایت کرده است .

وی افزود : ابتدا به ساکن می دیدم فیلم ریتم کندی دارد ، داشتم خسته می شدم اما 50 تا 60 درصد از فیلم که گذشت متوجه شدم عمدی در کار است البته جنس بازی های صابر ابر اینطور است برای مثال فیلم درباره الی اصغر فرهادی هم که صابر بازی میکرد با همین خونسردی انجام می شد .

علی حسن پور گفت : بعد از رفتن فیلمی است که در آن شاکله ها ، اصول فیلمسازی، قاب بندی ها ، پرسپکتیو، رنگ ، لعاب، زیبایی شناسی، بازی گیری تماما رعایت شده است .

منتقد سینما عنوان کرد : ما به او آقای حکایتی می گوییم ، تماشاچی وقتی او را می بیند کمی دقت می کند تا ببیند چه کسی است و زمانی که حرف می زند برای او تداعی می شود ؛ بنظر بنده در یکی دو مورد مثل خود آقای حکایتی باید بازیگر دیگری انتخاب می کردند تا جنس بازی ها جذاب تر و تکمیل تر می شد .

ایشان با اشاره به اینکه بعد از رفتن فیلمی بسیار دیدنی، اجتماعی با اشل های درست ، منطقی و بجا است در خصوص موارد فنی فیلم خاطرنشان کرد : تصویرهای خوبی می بینیم ، حرکت های دوربین خیلی خوب است ، قاب بندی ها ، زیبایی شناسی ها و پرسپکتیوهایی که کارگردان لحاظ کرده همگی خوب است، بنده در چند فیلمی که این دوره از جشنواره دیدم که به جنوب آمده بودند به جرات می توانم بگویم بعد از رفتن اولین فیلمی بود که به من جنوب را آن طوری که باید و شاید نشان داد.

وی افزود : کارگردان از اینکه غروب را آن طور که هست نشان دهد نترسیده بود و حالت های خاص خودش را نشان داده بود در واقع از لانگ شات ها و سوپر لانگ شات ها نترسیده بود؛ یکی از نماهایی که دارد این طور می باشد که دوربین در اتاق هست پنجره هست ایوان هست بچه خیلی کوچک کنار ساحل هست و هی به بچه می گوید ” شب نری شنا کنی، زیاد نری تو آب ها ” و در روند قصه می بینیم که به او می گوید میخواستی غواص شوی پس چرا الان میخواهی شغل دیگری انتخاب کنی؟

علی حسن پور گفت : در این فیلم کارگردان با قصه ورز رفته ، با فیلمنامه خلوت کرده و خودش را همراه کرده بطوری که فیلمنامه را یک پیراهن کرده ، پیراهن را به تن کرده و براحتی زیپ آن را تا گلو بالا کشیده و با خیال راحت فیلمش را کار کرده است . البته اینکه می گویم خیال راحت واقعا کارگردانی و فیلم سازی سخت است و خیال راحتی که از آن حرف می زنم یعنی کلی فکر کرده و همه کارهایش را انجام داده است .

این منتقد سینما در خصوص متن فیلم تصریح کرد : فیلم نامه ای است که اشل ها و قوانین فیلم نامه نویسی را چه در شخصیت پردازی ، در کشش های قصه ای و گره های قصه ای به همه پرداخته است .

علی حسن پور فیلمساز و منتقد سینما در مورد فیلم پرونده باز است به کارگردانی کیومرث پوراحمد بیان کرد : مردم ما پوراحمد را بعنوان یک کارگردان مولف و کهنه کار میشناسند.

ایشان اظهار داشت : به جرات می توان گفت پوراحمد را با قصه های مجید میشناسند ، قصه های مجید که در آن تلخ و شیرین هست ولی به اعدام و به این شکل پرونده باز است نمی رسند. اما اینکه این فیلم چقدر توانسته به من مخاطب دنیایی که کیومرث برای من از قبل ساخته ، ادامه داده که از دوران نوجوانی و جوانی من آمده و اکنون به سینما می آیم می نشینم پرونده باز است را می بینم ؛ قصه ی دعوای نوجوانی که بر حسب اتفاق یک چاق یک مشت یک هل و اتفاقی می افتد این قصه ی جدیدی نیست قصه ی قصاص و عفو جدید نیست اما اینکه ما چطوری آن را ببینیم و به ان بپردازیم مهم است و من از پوراحمد انتظار قصه ی شیرین تر و لطیف تری داشتم .

منتقد سینما گفت : پوراحمد فیلم های دیگری مثل اتوبوس شب، آلزایمر، دختران غریب، لنگرگاه، شکار خاموش ، بخاطر هانیه را داشته است که در انها شیرینی هست اما یک دفعه وارد قصه ای می شود که همه کودکی و نوجوانی های قصه های شیرین مجید من و امثالهم را متغیر می کند و به آن رگ تلخی می دهد .

وی اضافه کرد : پرونده باز است را نگاه می کنیم می بینیم ماورای این قصاص قصه ی جدیدی نیست کما اینکه می دانیم آخر آن به عفو می رسد اما آمده این اسم را انتخاب کرده و پایانش دست روی دستگیره گذاشته و پدر مقتول می خواهد این را بکشد یا نکشد که فیلم تمام می شود ، یک تماشاچی میگفت اعدامش کردند و یک تماشاچی می گفت تمام در واقع بلاتکلیف ماند .

حسن پور در خصوص موارد تکنیکی و فنی پرونده باز است عنوان کرد : چیز خارق العاده ای در فیلم ندیدم ، پلان های ساده ، روان و بیشتر می خواستند به قصه و محتوای قصه بپردازند کما اینکه یک جاهایی بازی ها از دست می رود مثلا جنس بازیگرانی که انتخاب کرده است گویا مستند داستانی هستند.

این منتقد سینما عنوان کرد : حرکت دوربین بسیار زیبا بود، جنس بازیگرانی که انتخاب کرده بود را دوست داشتم ، حس و حال مستند داستانی که این جنس آدم ها داشتند چون اینها هنرپیشه هایی نبودند که قبلا دیده باشیم اما ما می آییم یک میزان سن ها و حس و حال های فردین و بهروز وثوقی به اینها می دهیم که این من را پس می زند چون جنس این آدمها لطیف عامیانه است.

وی افزود : زمانی که نوجوانی اشتباهی مرتکب می شود مثلا تصادف می کند رنگش می پرد درصورتی که این آدمها وقتی مرتکب قتل می شوند بسادگی از کنار ماجرا می گذرند و پشت میله های زندان قرار می گیرند و با باز پرس حرف می زنند ، در نهایت بنظرم جنس بازی گیری ها باید بهتر می بود .

خبرنگار : معصومه مجدم